Ακολουθούν ταξίδια στο Άμστερνταμ, στο Λονδίνο και την Ισπανία. Το 1913
εγκαθίστανται σε ένα διαμέρισμα στην Washington Square North της Νέας
Υόρκης όπου θα ζήσει όλη του τη ζωή. Συνεχίζει να δουλεύει ως
εικονογράφος ενώ το 1915 στρέφεται στη χαρακτική και πιο συγκεκριμένα
στην οξυγραφία με τεράστια επιτυχία.
Η δεκαετία του 1920 σηματοδοτεί σημαντικές αλλαγές στην προσωπική και ιδιαίτερα καλλιτεχνική του ζωή που θα εδραιωθούν και θα διατηρηθούν στο πέρασμα των χρόνων. O πληθυσμός των Ηνωμένων Πολιτειών ξεπερνά πια τα εκατό εκατομμύρια και το μεγαλύτερο μέρος του ζει στα μεγάλα αστικά κέντρα που χαρακτηρίζονται από την ποτοαπαγόρευση και από την κινητοποίηση των γυναικών από τις σουφραζέτες για το δικαίωμα ψήφου τους. Ο Edward Hopper όμως αφού κάνει μια ατομική έκθεση με λάδια από τη Γαλλία αλλάζει τη θεματική του προς μια άλλη κατεύθυνση καθώς περνά τα καλοκαίρια σε ένα γοητευτικό για τον ίδιο τόπο, στο Maine είτε στο Ogunquit είτε στο Monhegan Island. Και ενώ ο Francis Scott Fitzgerald, o συγγραφέας της τζαζ εποχής, δημοσιεύει ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του, το The side of Paradise ο Ηοpper ζωγραφίζει μια σειρά εξαιρετικών έργων όπου αρχίζουν να διαφαίνονται τα θέματα που θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην τοπιογραφία, την σύνθεση και εικονογραφία του.
Ο Edward Hopper θα πεθάνει στο ατελιέ του στην πλατεία Ουάσινγκτον στις δεκαπέντε Μαΐου του 1967, δύο μήνες πριν κλείσει τα ογδονταπέντε του χρόνια. «Και όταν έφτασε η ώρα του ήταν σπίτι , εδώ στη μεγάλη πολυθρόνα του μεγάλου ατελιέ. Χρειάστηκε ένα μόνο λεπτό για να πεθάνει. Κανένας πόνος, κανένας θόρυβος……», γράφει η Τζο. «Δεν θέλησε ούτε να με περιμένει». Πράγματι, η Τζο θα πεθάνει λίγο αργότερα το 1968. Οι εφημερίδες θα τον χαιρετίσουν σαν ένα μεγάλο καλλιτέχνη, και το περιοδικό Newsweek θα τον αποκαλέσει «εξαίρετο ζωγράφο… ρεαλιστή, νεωτεριστή, ρομαντικό, στρουκτουραλιστή, ποιητή».
O Edward Hooper ηταν ενας street ζωγραφος θα μπορουσαμε να πουμε . Πολλοι γνωστοι φωτογραφοι επηραστηκαν απο εργα του, οχι τυχαιοι φωτογράφοι αλλα απο τους σημαντικότερους όπως οι Robert Frank, Walker Evans, Robert Adams, William Eggleston, Diane Arbus,
Lee Friedlander, Harry Calahan, Stephen Shore . Δεν ηταν μόνο φωτογράφοι που επηράστηκαν αλλα και άλλοι καλλιτέχνες σε όλα τα μήκη και πλάτη της τέχνης , μεταξύ αυτών και ο δικός μας Γιάννης Τσαρούχης.
Οι Νιου Γιορκ Τάιμς σε ενα αρθρό τους το 2009 αναφέρουν :
"Μερικές φορές η Αμερικάνικη τέχνη σε όλες της τις εκφάνσεις μοιάζει να ανήκει ολοκληρωτικά στον Edward Hopper!”
Η δεκαετία του 1920 σηματοδοτεί σημαντικές αλλαγές στην προσωπική και ιδιαίτερα καλλιτεχνική του ζωή που θα εδραιωθούν και θα διατηρηθούν στο πέρασμα των χρόνων. O πληθυσμός των Ηνωμένων Πολιτειών ξεπερνά πια τα εκατό εκατομμύρια και το μεγαλύτερο μέρος του ζει στα μεγάλα αστικά κέντρα που χαρακτηρίζονται από την ποτοαπαγόρευση και από την κινητοποίηση των γυναικών από τις σουφραζέτες για το δικαίωμα ψήφου τους. Ο Edward Hopper όμως αφού κάνει μια ατομική έκθεση με λάδια από τη Γαλλία αλλάζει τη θεματική του προς μια άλλη κατεύθυνση καθώς περνά τα καλοκαίρια σε ένα γοητευτικό για τον ίδιο τόπο, στο Maine είτε στο Ogunquit είτε στο Monhegan Island. Και ενώ ο Francis Scott Fitzgerald, o συγγραφέας της τζαζ εποχής, δημοσιεύει ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του, το The side of Paradise ο Ηοpper ζωγραφίζει μια σειρά εξαιρετικών έργων όπου αρχίζουν να διαφαίνονται τα θέματα που θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην τοπιογραφία, την σύνθεση και εικονογραφία του.
Ο Edward Hopper θα πεθάνει στο ατελιέ του στην πλατεία Ουάσινγκτον στις δεκαπέντε Μαΐου του 1967, δύο μήνες πριν κλείσει τα ογδονταπέντε του χρόνια. «Και όταν έφτασε η ώρα του ήταν σπίτι , εδώ στη μεγάλη πολυθρόνα του μεγάλου ατελιέ. Χρειάστηκε ένα μόνο λεπτό για να πεθάνει. Κανένας πόνος, κανένας θόρυβος……», γράφει η Τζο. «Δεν θέλησε ούτε να με περιμένει». Πράγματι, η Τζο θα πεθάνει λίγο αργότερα το 1968. Οι εφημερίδες θα τον χαιρετίσουν σαν ένα μεγάλο καλλιτέχνη, και το περιοδικό Newsweek θα τον αποκαλέσει «εξαίρετο ζωγράφο… ρεαλιστή, νεωτεριστή, ρομαντικό, στρουκτουραλιστή, ποιητή».
O Edward Hooper ηταν ενας street ζωγραφος θα μπορουσαμε να πουμε . Πολλοι γνωστοι φωτογραφοι επηραστηκαν απο εργα του, οχι τυχαιοι φωτογράφοι αλλα απο τους σημαντικότερους όπως οι Robert Frank, Walker Evans, Robert Adams, William Eggleston, Diane Arbus,
Lee Friedlander, Harry Calahan, Stephen Shore . Δεν ηταν μόνο φωτογράφοι που επηράστηκαν αλλα και άλλοι καλλιτέχνες σε όλα τα μήκη και πλάτη της τέχνης , μεταξύ αυτών και ο δικός μας Γιάννης Τσαρούχης.
Οι Νιου Γιορκ Τάιμς σε ενα αρθρό τους το 2009 αναφέρουν :
"Μερικές φορές η Αμερικάνικη τέχνη σε όλες της τις εκφάνσεις μοιάζει να ανήκει ολοκληρωτικά στον Edward Hopper!”
